تقریباً ابتدای سال 1398 بود که حجت الاسلام علوی تهرانی از آگاه‌سازی جوانان نسبت به انحرافات اعتقادی سخن گفت و شهرت حرز شرف شمس را مصداق این انحراف‌ها دانست.
وی حکاکی این حرز در 19 فروردین ماه را با تقدس عدد 19 نزد بابیت و بهائیت تطبیق کرد و سعی داشت این حرز را به این دو جریان انحرافی نسبت دهد و اینگونه مصداق
بابیت از جریانهای معاصری است که بر پایه زمینه‌های فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و ... پدید آمد که پیش از این گذشت.(1) این مقاله به اسباب جلوگری و بهتر دیده شدن فرقه بابیت در عصر قاجار می‌پردازد که هیچ وسیله ارتباط جمعی وجود نداشت؛ ولی این فرقه توانست چند ده هزار نفر را دور خود جمع کند. علی‌محمّد شیرازی (معروف به باب) جوانی کم تجربه بود؛ لیکن با بهره‌گیری از
برخی بر این باورند که استعمار، شخصیت‌سازی و فرقه‌سازی می‌کند؛ ولی حقیقت آن است که نقش استعمار در فرق انحرافی، پس از شکل‌گیری شخصیت سران فرق ایفا می‌شود و این مقاله زمینه‌های پیدایش فرقه بابیت را به اختصار بیان می‌کند. زمینه‌های پیدایش بابیت از نگره‌های گوناگونی قابل بررسی است:
1. اجتماعی: بی‌کفایتی شاهان قاجار و کارگزاران آنان(1) و درگیری‌های داخلی و جنگ با روس‌ها؛(2) موضع ضد حکومتی بابیان سبب
بهائیت، طاهره قره العین را نماد تجدد طلبی و آزادی خواهی معرفی می کند و گفتار و رفتار او را سرمشق و الگوی زنان بهائی قرار می دهد. این جریان بر خلاف شعارهای تساوی حقوق زن و مرد و ...، جاذبه های جنسی زن را می خواهد، نه خودش را. زنان بهائی این سخن را با گوشت و پوست و استخوان خود درک کرده اند.
حسینعلی نوری (بها) از تقدم مردان
در پی دیدارهای علی‌محمّد شیرازی (باب) با پیروانش،(1) آنان دستورها و نقشه‌هایی را به اسم علی‌محمّد اجرا می‌کردند. پیروان نزدیک علی‌محمّد به سرکردگی حسینعلی نوری (بهاء)، فاطمه زرین‌تاج (طاهره قره‌العین) و ملامحمّد علی بارفروشی (قدوس) در اواخر رجب و اوایل شعبان سال 1264ق، گروهی 81 نفره را در بدشت جمع کردند که چهار راه ارتباطی بابیان بود و 22 روز در آنجا ماندند.(2)
این اجتماع سه هدف را پیگیری می‌کرد:
1. نجات علی‌محمّد شیرازی از زندان ماکو بود؛
2. تعیین تکلیف بابیت؛
3. اعلام مخالفت و
همایش بین المللی 200 سال خشونت، خیانت و خرافه فرقه ای به همت دانشگاه شیراز کلید خورده است، علاقه مندان برای ارسال مقالات خود می توانند
روز گذشته احمد مسجدجامعی عضو شورای شهر تهران همزمان با سالگرد انقلاب مشروطیت، از مفقود شدن مجسمه ملک المتکلمین از واعظان عصر مشروطه خبر داد. مسجدجامعی گفت که مجسمه ملک‌المتکلمین در میدان حسن‌آباد قرار داشت، ولی پس از مدتی به پارک‌شهر انتقال یافته و اکنون می‌گویند که گم شده است که باید دستور سریع برای پیگیری این قضیه داده شود.
سال گذشته نیز، همزمان با روز مشروطه و روز خبرنگار، مرمت مقبره‌‌ای به‌نام "شهدای قلم مشروطه" یعنی میرزا جهانگیرخان صوراسرافیل و ملک المتکلمین آغاز شد
در این مقاله با نگاهی به ادعاهای علی محمد شیرازی (باب)، وضعیت مهدی موعود بودن او و رابطه بابیت و بهائیت با مهدویت بررسی می‌گردد:
در این مقاله به چند پرسش پاسخ می‌دهیم:
۱. خاستگاه ادعاهای علی محمد باب چیست؟
۲. چه کسانی بر ادعاهای علی محمد باب شیرازی تأثیرگذاشتند؟
۳. علی محمد باب چه ادعاهایی را در چه زمانهایی مطرح کرده است؟
۴. رابطه میان بابیت
تناسخ اصطلاحی کلامی، فلسفی و عرفانی به معنای انتقال روح از جسمی به جسم دیگر پس از مرگ و بازگشت دوباره آن به دنیا است. تنها وجه اشتراک میان معتقدان به تناسخ، عقیده به انتقال روح از جسمی به جسم دیگر است، اما درباره علت و نوع و سرانجامِ تناسخ عقیدۀ واحدی وجود ندارد.
به ظاهر، ریشه
پیامبران هم خود در مکانت علیا قرار داشتند و دائماً با خدای سبحان در ارتباط بودند و هم دائماً انسانها را از حضیض دنیاگرایی به بلندای توحید فرامیخوانند. پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) به علمای نصارا فرمود: ﴿تعالوا الی کلمةٍ سواءٍ بیننا وبینکم﴾(1)؛ بالا بیایید و غیر خدا را نپرستید و بر اثر پرستش غیر حق خود را در حضیض ذلّت گرفتار نکنید. به عموم مردم
