فقر قانونگذاری در بهائیت

شلوغ کاری و هیاهوی بهائیت، صدای تبلی است که می خواهد مانع شنیدن صدای دیگران شود.

بهاییت از جریان‌های مدعی، ولی فقیر و بی محتوای معاصر است که با جنجال و هیاهو فقر ذاتی خود را پنهان می کند.

میلاد احکام، کلیات را می گوید؛ ولی خبری از جزئیات (فروعات) نیست. برای نمونه در امر به ازدواج، کلیات را بیان می‌کنند؛ ولی جزئیات (همچون ازدواج با محارم، نفقه زن و فرزندان پس از طلاق و …) را مسکوت می‌گذراند؛ همچنین در موضوعاتی همچون سرقت، توهین و … .

بنابراین بهائیت یک جریان شعارپرداز و مدعی است که حرف‌های به ظاهر جدید و زیبا می‌زند؛ ولی در حقیقت شعارهای ناپخته‌‌ای را ارائه می‌دهد که در بسیاری از موارد بازگو کردن ادعاهای پیشینیان است، آن هم در حد کلیات، زیرا در حقیقت در عرصه #حقوق جزایی و مدنی حرفی برای گفتن و قانونی برای ارائه ندارد.

ولی انصافاً در برابر این همه فقر، مطالبه‌گری را خوب آموخته‌ است، چون پیوسته در پی خرده‌گیری، اشکال‌تراشی و شبهه‌پراکنی نسبت به آموزه‌ها و احکام دیگران دارد؛ ولی هیچ آموزه یا حکم جایگزینی ارائه نمی‌کنند که امکان اجرا داشته باشد.

در حقیقت شلوغ کاری و هیاهوی بهائیت، صدای تبلی است که می خواهد مانع شنیدن صدای دیگران شود.

نک: پایگاه جامع شناخت بهائیت

در فضاهای مجازی ما را همراهی کنید:

bahaiat.com
t.me/bahaiat_com
eitaa.com/bahaiat
sapp.ir/bahaiat.com
instagram.com/bahaiat

بررسی تطبیق شرف شمس با نمادهای بابیت و بهائیت!!

تقریباً ابتدای سال 1398 بود که حجت الاسلام علوی تهرانی از آگاه‌سازی جوانان نسبت به انحرافات اعتقادی سخن گفت و شهرت حرز شرف شمس را مصداق این انحراف‌ها دانست.

وی حکاکی این حرز در 19 فروردین ماه را با تقدس عدد 19 نزد بابیت و بهائیت تطبیق کرد و سعی داشت این حرز را به این دو جریان انحرافی نسبت دهد و اینگونه مصداق

قبله بهائیت نماد توحید یا بت‌پرستی

هر یک از ادیان الهی قبله‌ای دارند که به سوی آن توجه می‌کنند. قرآن کریم در این‌باره می‌فرماید: «وَ لِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَ الْمَغْرِبُ فَأَیْنَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ‏؛ و مشرق و مغرب زمین از آن خداست پس به هر سو رو کنید همان جا روی خداست.»(بقره: 115) شرق و غرب این جهان متعلق به خداست،

جبرگرایی در آثار سران بهائیت

بهائیت جریانی سیاسی است که برای حضور در جوامع مذهبی، رنگ و لعاب مذهبی به خود می گیرد، لیکن بنا به دلایلی از جمله خطاهای انسانی یا منافع تشکیلاتی، سران این جریان مباحثی را مطرح می کنند که با شعارهای قرن اتمی آنان در تناقض است.

کلام عباس افندی (عبدالبهاء) از جمله این مباحث است که انسان را مجبور می داند؛ وی می نویسد: «به نصوص الهیه، ما ممنوع از فسادیم و مأمور به صلح و صلاح و مجبور به راستی و دوستی

شعار «دلت پاک باشه» در بهائیت

سران بهائیت با گرته برداری از اهل طریقت، سعی دارند راه خود را متمایز از ادیان الاهی و اهل شریعت معرفی کرده و به گونه ای مسیر میانبری را به پیروانشان بنمایند.

بسیارند فرق و مذاهبی که پیوسته بر قلب و دل همراه با بی‌اعتنایی به اعمال و احکام دینی با شعار «پاکی دل» تأکید دارند و نقش عمل در رستگاری انسان را نادیده گرفته یا کم رنگ می‌نمایند؛ برای نمونه در دوره معاصر، عباس افندی (معروف به عبدالبها، دومین سرکرده بهائیت) از پاکی دل سخن می‌راند؛ ولی به عمل و جایگاه آن در دینداری اشاره نمی‌کند: «ای یاران پاک یزدان

زبان و خط واحد جهانی بهائیت

حسین علی نوری (بهاء الله) بر اثر تأثیرپذیری از حرف و حدیث های نظریه پردازان و متفکران دوران خود، ایده زبان و خط واحد جهانی را به نام خود زده، می نویسد: «یا لسانی بدیع و یک خط از خطوط اختیار نمایند و در مدارس عالم اطفال را به آن تعلیم دهند.»(1)

بهائیان تا مدتها این شعار را یکی از تعالیم سرکرده خود، یعنی حسین علی بهاء می دانستند؛ ولی کم کم که نظریه پردازان با بررسی های کارشناسانه معایب و آسیبهای این ایده را فهمیدند،

فاحشه بابی، نماد آزادیخواهی زن بهائی

بهائیت، طاهره قره العین را نماد تجدد طلبی و آزادی خواهی معرفی می کند و گفتار و رفتار او را سرمشق و الگوی زنان بهائی قرار می دهد. این جریان بر خلاف شعارهای تساوی حقوق زن و مرد و ...، جاذبه های جنسی زن را می خواهد، نه خودش را. زنان بهائی این سخن را با گوشت و پوست و استخوان خود درک کرده اند.

حسینعلی نوری (بها) از تقدم مردان

طاهره قره العین در بدشت

در پی دیدارهای علی‌محمّد شیرازی (باب) با پیروانش،(1) آنان دستورها و نقشه‌هایی را به اسم علی‌محمّد اجرا می‌کردند. پیروان نزدیک علی‌محمّد به سرکردگی حسین‌علی نوری (بهاء)، فاطمه زرین‌تاج (طاهره قره‌العین) و ملامحمّد علی بارفروشی (قدوس) در اواخر رجب و اوایل شعبان سال 1264ق، گروهی 81 نفره را در بدشت جمع کردند که چهار راه ارتباطی بابیان بود و 22 روز در آنجا ماندند.(2)

اهداف بدشت

این اجتماع سه هدف را پیگیری می‌کرد:
1. نجات علی‌محمّد شیرازی از زندان ماکو بود؛
2. تعیین تکلیف بابیت؛
3. اعلام مخالفت و

ادعای رجعت حسینی بهاء، نماد بی هویتی بهائیت

بی هویتی، یکی از معزل های جدی در جریان بهائیت است که سران این جریان برای جبران این نقیصه، پیوسته در پی الگوگیری از دیگرانند، اعم از ادیان، مذاهب و اشخاص.

در طول زندگی، افراد بسیاری را دیده ایم که در پی تقلید از دیگران هستند و پیوسته سعی می کنند خود را به دیگران نزدیک کنند؛ گاهی با الگوگیری از ظاهر و لباس، هنگامی با تقلید صدا و لهجه و زمانی با ادعای القاب و جایگاه و ویژگی.

اگر به تزئینات

دیدار مسئولین همایش دویست سال خشونت ، خیانت و خرافه فرقه ای با آیت الله جوادی آملی

جمعی از مسئولین برگزاری نخستین همایش بین‌المللی «۲۰۰ سال خشونت، خیانت و خرافه فرقه‌ای» با حضور در بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء با حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی دیدار کردند.

آیت الله العظمی جوادی آملی در این دیدار بیان داشتند: